Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäcdeghiloöpuvw-.
bghiklnrstx

veráasen

vt

1) засме́чваць

2) тра́ціць (грошы)

verábfolgen

vt адпуска́ць, выдава́ць (тавар і г.д.)

verábreden

1.

vt дагаво́рвацца, дамаўля́цца (аб чым-н.); узгадня́ць, абгавары́ць

2.

(sich) дамаўля́цца, угаво́рвацца

(між сабою)

verábredet

1.

a абгаво́раны, узго́днены, (за́гадзя) дамо́ўлены

2.

adv як было́ ўмо́ўлена [узго́днена]

verábredetermaßen

adv зго́дна з угаво́рам [дамо́ўленасцю]

Verábredung

f -, -en умо́ва, зго́да, пагадне́нне

verábreichen

vt дава́ць (лякарства і г.д.)

j-m eins ~ — разм. даць каму́-н. апляву́ху [по́ўху]; гл. verabfolgen

verábscheuen

vt адчува́ць агі́ду (да каго-н., да чаго-н.), га́дзіцца (каго-н., чаго-н.), ненаві́дзець

verábscheuungswert

a гню́сны, агі́дны

verábschieden

1.

vt

1) звальня́ць

éinen Offizíer ~ — зво́льніць афіцэ́ра ў адста́ўку

2) право́дзіць, рабі́ць право́дзіны (каму-н.)

3) прыма́ць, зацвярджа́ць (напр. закон)

2.

(sich)

(von D) разві́твацца (з кім-н.)