versthen

*

1.

vt

1) разуме́ць, ця́міць, ке́міць

j-m etw. zu ~ gben* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.

2) уме́ць (што-н. рабіць), разбіра́цца (у чым-н.)

von iner Sche nichts ~ — не ця́міць нічо́га ў спра́ве

er verstht es, gut zu mlen — ён уме́е до́бра малява́ць

verstht er viel von Musk? — ён ду́жа разбіра́ецца ў му́зыцы?

2.

(sich)

1) разуме́ць адзі́н аднаго́, знахо́дзіць агу́льную мо́ву, паразуме́цца

2)

es verstht sich von selbst — само́ сабо́й зразуме́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)