erfáhren
I
vt
1) даве́двацца, дазнава́цца
2) зве́дваць, спазнава́ць
éine Änderung ~ — мяня́цца
II
a во́пытны, дасве́дчаны; быва́лы
Erfáhrung
f -, -en во́пыт, дасве́дчанасць
aus éigener ~ — з ула́снага во́пыту
~en sámmeln — накапі́ць во́пыт
~en vermítteln — перадава́ць во́пыт
~en áuswerten — вы́карыстаць [скарыста́ць] во́пыт
~en áustauschen — абме́ньвацца во́пытам
in ~ bríngen* — разве́даць, атрыма́ць ве́сткі
zu der Erfáhrung gelángen — прыйсці́ да вы́ваду [заключэ́ння]
Erfáhrungsaustausch
m -es абме́н во́пытам
in éinen ~ tréten* — абме́ньвацца во́пытам
erfáhrungsgemäß, erfáhrungsmäßig
1.
a эмпіры́чны, заснава́ны на во́пыце
2.
adv на падста́ве во́пыту, эмпіры́чна
erfáhrungsreich
a во́пытны, бага́ты во́пытам
erfássen
I
vt
1) хапа́ць, лаві́ць
2) разуме́ць, ске́міць
3) ахапля́ць, уключа́ць
4) зачапі́ць, нае́хаць, збіць
II
vt с.-г. нарыхто́ўваць
Erfássung
I
f -
1) разуме́нне, спасціжэ́нне
2) ахо́п, улі́к
~ des Bedárfs — улі́к по́пыту
II
f -, -en с.-г. (von D) нарыхто́ўкі, паста́ўкі (чаго-н.)
Erfássungsstelle
f -, -n с.-г. нарыхто́ўчы пункт
erféchten
* vt заваёўваць
éinen Sieg ~ — атрыма́ць перамо́гу
Erfídungsgeist
m -es вынахо́длівы [тво́рчы] ро́зум