Vóllmacht
f -, -en паўнамо́цтва, даве́ранасць
~en ertéilen [gében*] — дава́ць паўнамо́цтвы
j-n mit úneingeschränkten [wéitgehenden] ~en áusstatten — надзялі́ць каго́-н. неабмежава́нымі [шыро́кімі] паўнамо́цтвамі
in ~ zéichnen — падпі́сваць па паўнамо́цтву [даве́ранасці]
éine ~ vórlegen — пада́ць [прадста́віць] даве́ранасць
vóllmundig
a сма́чны, прые́мны на смак
vóllpfropfen
vt набіва́ць, напі́хваць (даверху)
vóllschlank
a по́ўны, у це́ле
éine ~e Figúr — ста́тная фігу́ра
Vóllsitzung
f -, -en плена́рнае пасяджэ́нне
vóllständig
1.
a по́ўны, канчатко́вы, даскана́лы
die ~e Ábrüstung — по́ўнае раззбрае́нне
2.
adv ца́лкам, зусі́м
Vóllständigkeit
f - паўната́, дакла́днасць, зако́нчанасць
der ~ hálber — дзе́ля дакла́днасці