léimen
vt
1) кле́іць, скле́йваць
2) разм. ашу́кваць, падма́нваць, абду́рваць
léimig
a кле́йкі, лі́пкі =lein суф. назоўнікаў, утварае памяншальныя назоўнікі н.р.: Tíschlein n сто́лік
Léine
f -, -n вяро́ўка; ле́йцы, мату́з
◊ j-n an der ~ háben — трыма́ць каго́-н. у рука́х
~ zíehen* — разм. скруці́ць [змата́ць] ву́ды, зліня́ць, уцячы́
an dersélben ~ zíehen* — быць [дзе́йнічаць] заадно́ з кім-н.
Léinen
n -s, -
1) палатно́
2) бялі́зна (пасцельная, сталовая)
Léinenband
m -(e)s, -bände палатня́ны пераплёт (кнігі)