ро́стань
1. Месца, дзе перакрыжоўваюцца дарогі, вуліцы (БРС). Тое ж ростані (Маг. губ. вед., 1854, № 48, 865, Рагач., Рэч., Слаўг.), ростанкі (Віц. Нік. 1895, Нас., Смален. Дабр.), ростанькі (Грыг. 1838—1840, Пол., Рэч., Слаўг., Ст.-дар.).
2. Месца, дзе дарога раздвойваецца (БРС). Тое ж ростані (Рэч.), ростанькі (Краснап. Бяльк., Леп., Слаўг., Хоц.), ростанкі (Ст.-дар.), растане́, растані́ (Слаўг.).
3. Дарога на бязлеснай мясцовасці; шляхі зносін (Віц. Рам. Мат.).
роў
1. Глыбокае канавападобнае паніжэнне, вымытае веснавымі ліўнямі; штучная глыбокая канава (БРС).
2. Крыніца (в. Шэкі Арш.).
3. Паглыбленне, упадзіна паміж затонамі (Стол.).
4. Круглай формы яма на высокім месцы для захавання бульбы зімой (Віл., Ст.-дар.).
□ ур. Та́нкавы Роў каля Слаўгарада, вул. Роў (1750) у г. Прапойску (ЦДГА БССР, ф. 694, воп. 4, інв. 1556, л. 219), ур. Байцоў Роў (луг каля р. Пацэя) недалёка ад в. Свенск Слаўг., ур. Роў (кусты) каля в. Улукі Слаўг., ур. Гру́таў Роў (крыніца) каля в. Шэкі Арш.
ро́ўнядзь Роўная паверхня поля; раўніна; гладкая паверхня вады (БРС).
□ в. Роўнядзь Лаг.
ро́шча
1. Гадаваны ўчастак лісцёвага лесу каля населенага пункта; гарадскі парк (Рэч., Слаўг.).
2. Малады бярозавы лес, бярэзнік (Крыч.).
3. Могілкі (Магілёў).
□ ур. Рошча (парк) у г. Слаўгарадзе, ур. Дарахве́іхіна рошча (бярозавы і сасновы лес) каля в. Бабінавічы Арш., ур. Рошча (бярозавы і хваёвы лес) каля в. Любаны Слаўг.
руб Ст.-бел. Ускраіна (вёскі, зямлі, дзяржавы); мяжа.
□ ур. Ру́банаў Ку́рган каля в. Ст. Каменка Слаўг., ур. Рубры́на каля в. Кароцічы Стол.
рубе́ж
1. Мяжа (БРС).
2. Цвёрды выступ зямлі на роўным месцы; вузкая броўка (Слаўг.).
□ в. Рубе́ж Кліч., в. Рубеж Чэрв., ручай Рубежнік Віц. (Рам. Мат.), в. Рубяжэвічы Ст.-дар.
руда́
1. Балотная жалезная руда (БРС).
2. Балота з камякамі жалезістай іржы і вадкай іржавай пялёнкай паверх вады (Барыс., Ваўк. Сцяшк., Навагр., Паст., Слаўг., Стаўбц.). Тое ж ру́дзішча (Стаўбц. Прышч.), рудовіна (Навагр.).
3. Гразь на дарозе (Сен. Касп., Слаўг.), у балоце (Стаўбц.).
4. У актах. Млын для размолвання руды.
□ ур. Руда (балота, сенажаць) каля в. Пруды Стаўбц., ур. Бальшая Руда (балота) у басейне р. Нёмана (Серб., 1912, 84), ур. Ру́дзішча (поле) Стаўбц. (Прышч.).
ру́дка Крыніца з іржавай вадой (Слаўг.). Тое ж ру́дзька (Слаўг.).
ру́дня Ст.-бел. Руднік для апрацоўкі балотнай жалезнай руды; жалезаплавільны і меднаробчы заводы (Нас.), паташны завод (Нас. АУ).
□ Гамарня або Гразівецкая Рудня Крыч., в. Рудня Слаўг.
ру́жа
1. Куст, кустоўнік Rosa (БРС).
2. Калонія раслін мальва лесавая Malva sylvestris (Меж. Касп.).
3. Суша, высокае месца (Беш. Касп.).
□ г. п. Ружа́ны Гродз.