Verbum

кале́ктар

1. Дрэнажная канава на асушаным балоце для стоку вады (БРС).

2. Дзялянка, квартал паміж канавамі асушанага балота (Ст.-дар.).

□ ур. Першы калектар Стаўбц.

кале́на Круты паварот ракі, дарогі (Рэч., Слаўг.).

каленіца Зольны (паташны) завод, дзе перапальваецца (каліцца) попел для канатнага завода (Крыч. Меер, 1786, 100). Тое ж пата́шня (Ст.-бел.). Параўн.: Кале́нчанка (прозвішча на Слаўг.).

калі́ннік Зараснік каліны Viburnum opulus L. (БРС). Тое ж каліна (БРС).

кало́вішча Гразкае месца (Стол.).

□ ур. Каловішча каля в. Кароцічы Стол.

кало́га Стар. Узгорак, горка, гара.

□ Калога, Каложа (XII ст.)—царква ў г. Гродна і мясцовасць каля р. Нёмана, г. Каложа ў Пскоўскай вобл.

кало́дзеж

1. Студня з калаўротам або асверам для чэрпання пітной вады (БРС). Тое ж калодзезь (БРС), калодзец (Лаг., Тур.), кало́дзёдзь (Жытк.).

2. Вузкая і глыбокая, капаная яма без вады (Слаўг.).

3. Бут (БРС).

4. Крыніца на ўзвышшы ў выглядзе азярыны з мноствам пульсуючых струменяў, паверхня вады ў якой мае блакітны колер (Слаўг.).

5. Вельмі глыбокае прыроднае возера з цёмнай паверхняй вады (Слаўг.).

6. Невялікая мінеральная крыніца на высокім месцы (Жытк.).

□ Калодзеж або Сіні Калодзеж, Крыніца каля в. Кліны Слаўг., в. Сіні Калодзеж Рэч., воз. Калодзезь (XIX ст.) каля в. Віравая Слаўг., Калодзежкі (ручай) каля в. Дабранка Слаўг., в. Калодзежская Чэр. пав. (Вол. и важн. сел. Евр. России, вып. V, 1886, 172).

кало́нія

1. Населены пункт, які складаецца з перасяленцаў іншай мясцовасці ці іншай нацыі (Слаўг.).

2. Хутар (Вілен.).

□ в. Калонія Уюн Чыгірынскай вол. Бых. пав. Маг. губ. (ЦДГА БССР, ф. 2001, воп. 1, адз. зах. 1923, л. 5), в. Калона Сінайская Зэльв.

калтаві́на́ Яма з вадой (Слаўг.).

□ с. Калтавіно (Мсцісл. 1651 МЕВ, 21 мая 1896, № 15, ч. неафіц., 271).

калто́ба Калдобіна; абрывістая яма на лузе; прорва, бездань (Рэч.).