Verbum

калакалу́шша Зараснік калакалушы Prunus Padus L. (Крыч., Меер, 1786, 113, Слаўг.).

калалу́жжа Абшар каля лугу (Слаўг.). Тое ж каляўлу́жжа, калялу́жжа, паўзлу́жжа (Слаўг.).

каламу́та Мул з вадой, твань (БРС). Тое ж каламу́ць (БРС).

калані́чына Месца здабывання каланіцы — дзёгцю для змазвання колаў (Віц. Рам. Мат.).

□ в. Каланічына Віц. (Рам. Мат.).

калато́ўка Неўрадлівая зямля (Стаўбц. Прышч.).

калату́ша Размяклая гразь на дарозе, у бродзе (БРС). Тое ж баўту́ха (Слаўг.).

калдаба́н Калдобіна, яма; выбоіна на дарозе (БРС).

калдо́біна

1. Прыродная круглая ўпадзіна з вадой (Слаўг.). Тое ж калдоба, калду́жына (Азяр., Лёзн. Касп., Віц. Нік. 1895).

2. Яма на дарозе, выбітая коламі і запоўненая вадой (БРС). Тое ж калдаві́на (Беш. Касп.), калдоба (Азяр. Касп., Віц. Нік. 1895, Стол.), калду́жына (Лёзн. Касп.), каловіна (Мін.).

3. Яма, рыцвіна, вымытая вадой (Нас.); глыбокая яма ў вадзе (БРС). Тое ж калдобніна (Палессе Талст.).

калдо́ўбіна Прырэчная яма на лузе, круглая ўпадзіна, дзе падоўгу або заўсёды стаіць вада (Касц., Краснап. Бяльк., Слаўг.).

калдыба́

1. Цвёрды выступ каля паглыблення на разбітай або мёрзлай дарозе (Слаўг.).

2. Няроўнае ворыва з ямкамі і выступамі (Слаўг.).