Verbum

ба́шта Каланча; вежа; турма (Грыг. 1850, Нас., Нас. АУ, Чуб. 88).

□ Башта Царская, Багуслаўская, Пятніцкая ў Смаленскай сцяне (Грыг. 1850).

ба́юр Ставок; возера (Грыг. 1850).

баю́р Гурба снегу (Зах. Палессе Талст.).

баю́ра

1. Ямка на дарозе, выбітая коламі (Стол.).

2. Яма на прырэчнай абалоні, у рацэ, выкручаная вадой (Стол.).

2. Глінішча (Зах. Палессе Талст.).

баю́рына Кар'ер, запоўнены вадой (МДС).

баяві́ска

1. Месца бітвы, бою; пабоішча (Грыг. 1850). Тое ж боішча, баяві́шча (Грыг. 1850).

2. Месца розных спаборніцтваў; рысталішча (Бяр. 246).

3. Ток у гумне, дзе малоцяць снапы (Ліндэ, I, 1854, 141).

бегуно́к Лёгкі сухі пясок, які цячэ між пальцаў (Тал. Мядзв.). Тое ж пясчу́га́, ілок, пух, пры́са́к, прысок (Слаўг.).

безадшчына У актах (1511). Маёнтак, які застаўся пасля смерці бясспадчыннага ўладальніка (Нас. АУ, Пол.).

бе́заўе Месца, якое зарасло бузіннікам (Грыг. 1850).

бе́здань Глыбокае, багністае месца; бяздонне (БРС).