Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

свіне́ц Зараснік цвёрдага сіўцу Nardus stricta L. (Мсцісл., Пол.). Тое ж сві́ннік, свінцю́х (Мсцісл.).

в. Сві́нка Кап., в. Свіная каля г. Дуброўны (Меер, 1786).

свіннары́й Глыбокая яма-логава, якую выкапалі свінні (Рэч.).

свінта́р Царкоўны двор (Тал. Мядзв.). Тое ж сві́нтар (Мсцісл.).

сво́йчына Месца, дзе нарадзіўся чалавек, дзе жыве радня; айчына, зямляцтва (Уш.). Тое ж свойшчына (Слаўг.), свошчына (Нясв.).

свянта́р Ганкі, пляцоўка перад уваходам у царкву (Вілен.).

се́дала Месца, дзе чалавек вельмі часта бывае; абжытае месца (Кар.).

се́джа Месца, дзе знаходзіцца засада на ваўкоў з прынадай (Сен. Касп.).

се́дзень Месца, дзе быў двор; старое селішча; дворышча (Лёзн.).

се́жа

1. Рыбны садок на рацэ (Гарб.).

2. Перагародка на рацэ, на вузкіх праходах пры спадзе вады; закота (Маг. Дэмб., т. 2, 590).

се́ліца

1. Сенажатка, лужок на краю сядзібы (Віц., Касп.).

2. Месца, дзе быў двор, сядзіба (Жытк., Стол.).

ур. Селіца каля в. Беражцы Жытк., ур. Селіца каля в. Кароцічы Стол.