Verbum

крыні́чышча

1. Месца, дзе была крыніца (Слаўг.).

2. Багаты крыніцамі ўчастак (Слаўг.).

крынь Стар. Крыніца. Тое ж кры́нка (Лемц. Айк.).

□ б. пас. Крынаўга́л (1926) Ржаўскага с/с Слаўг., в. Кры́нкі Сакольскага пав. Беластоцкага ваяводства.

кры́ца Глыба; камяк балотнай жалезнай руды (Грыг. 1838—1840, л. 20, Слаўг.).

□ г. Кры́чаў Маг. вобл., Крычаў (курган) каля г. Турава (Расія, т. 9, стар. 560).

крэж Абрыў на дне возера; паглыбленне, яма (Смален. Дабр.).

крэ́йда Выкапнёвая белая вапна; мяккі мучністы вапняк (БРС).

□ ур. Крэйдзікава (поле) каля в. Васькавічы Слаўг.

крэ́касць Гразкае, багністае балота (Ваўк. Сцяшк.).

крэм

1. Дрэва, годнае для вырабу пчаліных борцяў або ўжо прыстасаванае для пчол (Статут 1588, 388—389, Пін. 1646 АВАК XI, 135).

2. Гарадская крэпасць (у пскоўскіх помніках).

□ в. Крэмна Жытк., ур. Ля Крэмка (сенажаць) Стаўбц. (Прышч.).

крэ́пасць Умацаванае месца, прызначанае для абароны (БРС). Тое ж крэпа (Нас. АУ).

крэс Стар. Ускраіна чаго-небудзь, мяжа (Зах. Бел., Сразн., Хрэст. па гіст. бел. м., 338).

кубаркі́ Зараснікі бабоўніку Menyanthes trifoliata L. (Жытк.) або капытніку Calla palustris L. (Слаўг.).