Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

кру́гліца

1. Участак высокага поля круглай формы (Ст.-дар.).

2. Хлеў для авечак (Віл.).

ур. Кругліца (поле) каля в. Пасека Ст.-дар., Кругліца (узгорак) на Дзвіншчьнне (Шахм. 21).

кругло́віна

1. Залітая вадой упадзіна сярод поля, лугу (Слаўг.).

2. Невялікае круглай формы балотца (Слаўг.).

3. Поле або сенажаць блюдападобнай формы (Мсцісл., Слаўг.). Тое ж круглаві́на (Мсцісл., Слаўг.).

4. Невялікае месца, занятае адным відам расліннасці, ягадніку; чыстае месца; грыбное месца (Слаўг.).

ур. Кругловіна (балотца на полі) каля в. Папоўка Слаўг.

кругля́к

1. Махавое балота з вадой (Жытк.).

2. Хлеў для авечак (Докш. ДАБМ).

3. Трава сіт Juncus, якая расце на балотах, берагах рэк і на нізкіх лугах (БРС).

4. Тарфяное балота, дзе расце трава падвей Eriophorum vaginatum L. (Жытк.). Тое ж кругле́ц (Слаўг.).

кругля́нка Азярына круглай формы на лузе (Ветк.).

Круглянка (азярына) каля в. Шарсцін Ветк.

круго́віна

1. Месца дзіцячай гульні ў «кругавога мячыка» (Слаўг.).

2. Нізкае мокрае месца каля ракі (Усх. Палессе Талст.).

3. Невялікая балоцістая нізіна ў лесе; невялікі поплаў, які заліваецца веснавой вадой (Сал. Талст.).

4. Участак зямлі круглай формы (Маг., Мін. Лемц. Айк.).

кружо́к

1. Невялікае балота сярод поля (Зах. і Цэнтр. Палессе Талст., Пар.) або ў лесе (Пар.).

2. Зараснік хмызняку; гай (Палессе Талст.).

3. Невялікае месца, якое зарасло травой, ягаднікам; чыстае месца (Стол.).

4. Крынічае месца, на якім расце купкамі ярка-зялёная асака Carex coespitosa L.; месца, прыгоднае для капання калодзежа (Слаўг.).

ур. Кружкі́ (крынічнае багністае месца) каля в. Кулікоўка Слаўг.

крупе́ц Незамярзаючы кароткі прыток у басейне Дняпра (Галубоўскі, 1895, 5, Макс. 1876, 205).

в. Крупец Добруш., в. Новы Крупец Карм. вол. (1886), в. Закру́пец Слаўг., р. Крупец (1560) Слаўг.

кру́пка

1. Ст.-бел. Незамярзаючы кароткі прыток ракі.

2. Трава крупка дуброўная Draba nemorosa L. (БРС).

г. п. Крупкі Мін. вобл., р. Крупка (л. пр. р. Проні) Слаўг., в. Крупа Лід., в. Крупава Шчуч.

крутня́ Глыбокае месца ў рацэ, возеры; вір (Слаўг.). Тое ж круце́ль (Навагр.), круцея (Маг. губ. вед., № 45, 806), круце́нь, крутаворат (Усх. і Цэнтр. Палессе Талст.).

крух Глыба, камяк зямлі (Кобр. Гільт. 287).