Verbum

заты́лак Тыльная частка вузкага сялянскага надзелу, сядзібы (Шчуч.).

заўго́лак Месца за пабудовамі (Сміл. Шат.). Тое ж заўголле (Мсцісл. Бяльк., Слаўг.).

захалу́ссе

1. Глухі закутак, глуш; бязлюднае месца (Рэч., Слаўг.); далёкія, некранутыя мясціны прыроды (Слаўг.).

за́хва Глыбокае месца на рацэ, дзе ўбіты тры калы і пераплецены зверху зялёнымі галінамі для прывязвання лодкі ў час рыбнай лоўлі (Віц. Касп.).

захо́д

1. Частка свету, супрацьлеглая ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца (Слаўг., Стол.). Тое ж за́хад (БРС).

2. Час, калі заходзіць сонца (Бяр., Грыг. 1838—1840, Мсцісл. Бяльк., Слаўг.). Тое ж за́хад (БРС).

3. Плошча, пройдзеная пры сяўбе ўручную адзін раз уздоўж па загону; узараны загон на адну пасяўную ляху (Слаўг.).

4. Адгалінаванне, рукаў ракі, скіраваны па цячэнню (Рэч.).

5. Ляха, участак раллі, узараны да адпачынку (Слаўг.).

6. Вузкі завулак (Слаўг.).

7. Тое, што і заезд (Слаўг.).

8. Прыбіралыня (Нас.).

9. Глухое месца (Слаўг.).

10. Гаспадарчае прадпрыемства (Нас. АУ).

□ ур. Заходы (балота, астравок, б. х.) каля в. Кульшычы Слаўг., ур. Заходы (б. х., поле) каля в. Целяшы Слаўг.

захра́сласць Забалочанае месца (Слаўг.). Тое ж захра́стка, захля́стка, за́хлястка (Слаўг.).

зацарквя́нне Месца, прастора за царквой (Слаўг.). Тое ж зацаркоўе, зацэрквінне, зацарковішча, зацэркаўе, зацаркаві́ннішча (Слаўг.).

□ вул. Зацарквя́ні ў в. Гайшын Слаўг.

зацён Цяністае месца; засень (Крыч., Слаўг., Стаўбц., Чэр.).

заці́шак Падветраны сонечны бок у лесе, за гарой, за пабудовамі; месца закрытае ад вятроў (БРС). Тое ж за́ціш (Слаўг., Шчуч.), за́цішак (Слаўг.), заці́шша (БРС).

□ б. пас. Зацішша каля в. Ржаўка Слаўг.

за́цьма

1. Зацьменне (Зах. Бел. Др.-Падб.).

2. Цемната, цемра (Слаўг.).

3. Цёмнае месца (Слаўг.).

4. Месца за пабудовамі (Нас.).