гу́та
1. Шклаварня, плавільны ці меднаробчы завод (БРС).
2. Месца, дзе здабывалі попел і паташ (Бых. пав. Рам. 1912, 3).
□ в. Гута Бых., в. Гута Паст., ур. Гута (поле) каля в. Віравая Слаўг.
гу́шча Густы лес, зараснік, дзе цяжка прайсці; нетры (Ашм. Ф. Багушэвіч. Выбр. тв., 1946, 49, беларускія азбукоўнікі XVI—XVII стст. Судн. 317, Жытк., Лёзн., Нясв., Слаўг., Стол., Шчуч.). Тое ж гусня́, гусня́ча (Слаўг.).
гушча́нь Густы лес, зараснік з густым травастоем; забалочанае месца, дзе цяжка прайсці (Слаўг.). Тое ж гушчына́, гушчы́нь, гушчыня́, гушчэнь (Слаўг.), гушчэча (БРС), гушчыно (Віл.), гушчыня́ (Лёзн.).
□ ур. Гушчыно (балота) каля в. Засценкі Віл.
гушча́р Густы, непралазны лес; нетры (БРС). Тое ж гушча́рь, гушчаррё (Слаўг.), гушча́рнік. (БРС), гушча́рня (Навагр.), гушчарня́ (Нясв., Слаўг.), гушчэр (Пух., Рэч.).
□ х. Гушча́р Мядз.