Verbum

каса́

1. Вузкі пясчаны паўвостраў (БРС).

2. Пясчаная водмель (Стол.).

3. Сонечны прамень (Стол.).

касаго́р Схіл крутой гары, узгорка (Крыч., Краснап., Мсцісл. Бяльк., Пол., Рэч., Слаўг., Смал.). Тое ж касагорына (Сміл. Шат.), касагорыца (Уш.), скасагорыца, скасагор (Слаўг.).

каса́пля Крывое дрэва (Віц.).

□ р. Ка́сапля (Ка́спля) л. пр. Зах. Дзвіны.

каса́пніца Месца, дзе б'юць жывёлу на мяса; бойня (Вілен.).

кастры́ца Гарадзішча (Леп.).

касце́рня

1. Месца, дзе ў драўляным зрубе або ў каменным будынку з крыжам на даху сабраны чалавечыя косці (Нас.).

2. Месца бою, пабоішча (Магілёў).

□ ур. Касцерня — частка г. Магілёва каля Дняпра (Археагр., 2, 1867, V, стар. XVIII).

касцярня́ Багатыя ўсходы пустазелля каласоўніку Bromus secalinus L. у пасевах на нізкіх падзолістых глебах (Слаўг.).

катаві́на Каляіна, след ад кола на дарозе (Краснап. Бяльк.). Тое ж катаві́на́ (Слаўг.).

ка́твіна Ямка, калдобіна (Слаўг.).

катлава́н Яма або вадаём, выкапаны экскаватарам ці бульдозерам (БРС).