Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а е ё і к н о р у ы э ю я .’

б в г д е ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш я

выпадко́васць ж

1. Zúfälligkeit f -;

2. (падзея) Zúfall m -s, -fälle

выпадко́вы zúfällig, Zúfalls-; gelégentlich; Gelégenheits-;

выпадко́вая сустрэ́ча éine zúfällige Begégnung;

выпадко́вы заро́бак Gelégenheitsverdíenst m -(e)s, -e

вы́паіць

1. (пра жывёл) mit Milch [mit der Flásche] áufziehen*;

2. (пра людзей):

вы́паіць і вы́карміць erzíehen* vt, gróßziehen* аддз vt

выпа́йваць тэх (aus)löten vt

вы́пакутаваць

1. (перажыць) erléiden* vt, erdúlden vt;

2. (дасягнуць праз пакуты) únter Quálen hervórbringen* [scháffen*];

вы́пакутаваць якое-н рашэ́нне nach lángen Quálen éinen Entschlúss fássen

вы́паласкаць, вы́паласнуць áusspülen vt (бялізну); spülen vt (рот);

вы́паласкаць го́рла gúrgeln vi ábspülen vt

вы́палаць áusjäten vt

вы́паліць

1. verbrénnen* vt, áusbrennen* vt; éinäschern vt (ператварыць у попел);

со́нца вы́паліла траву́ die Sónne hat das Gras áusgebrannt;

во́раг вы́паліў вёску der Feind légte das Dorf in Schutt und Ásche;

2. (у печы) (éin)héizen vt;

3. (цэглу і г. д) brénnen* vt;

4. разм (выстраліць) éinen Schuss ábgeben* [ábfeuern]; перан (сказаць) heráusplatzen vi (s) (што-н mit D)

выпа́льванне н

1. тэх Glühen n -s; Brénnen n -s (напр цэглы.); Rösten n -s; Kalziníeren n -s (метала);

выпа́льванне па дрэ́ву Brandmaleréi f -, Hólzbrandmalerei f -

выпа́льваць гл выпаліць