Verbum

спадні́ца ж

1. Rock m -(e)s, Röcke, Fráuenrock m;

ні́жняя спадні́ца Únterrock m, Pétticoat [-ˏko:t] m-s, -s;

спадні́ца са шле́йкамі Trägerrock m;

2. пагард (пра жанчыну) Schürze f -, -n;

◊ трыма́цца за (ма́тчыну) спадні́цу am Róckzipfel (der Mútter) hängen

спадру́чны

1. pássend, geéignet; entspréchend (адпаведны);

2. у знач наз м (памагаты) Hélfer m -s, -, Gehílfe m -n, -n

спадспо́ду прысл разм гл спадыспаду

спадцішка́ прысл разм héimlich, insgehéim, verstóhlen, im Stíllen (моўчкі);

дзе́йнічаць спадцішка́ hínterlistig hándeln;

пагража́ць спадцішка́ ≅ die Faust in der Tásche bállen

спа́дчына ж

1. (маёмасць і г. д) Érbschaft f -, Érbe n -s, Hinterlássenschaft f -;

пакі́нуць каму-н спа́дчыну j-m (D) etw. hinterlássen* [vermáchen];

атрыма́ны ў спа́дчыну geérbt, erérbt;

пазба́віць спа́дчыны entérben vt;

пра́ва на спа́дчыну юрыд Érbrecht n -(e)s, -e;

парада́к атрыма́ння ў спа́дчыну юрыд Érbfolge f -;

2. (з’ява культурнага жыцця і г. д) géistiges Érbe, Náchlass m -es, -e і -lässe;

культу́рная спа́дчына Kultúrerbe n;

літарату́рная спа́дчына literárischer Náchlass

спадчынада́вец м юрыд Testátor m -s, -tóren, Érblasser m -s, -

спа́дчыннасць ж

1. антр Érblichkeit f -, Verérbung f -;

з дрэ́ннай спа́дчыннасцю érblich belástet;

2. гл спадчына

спа́дчыннік м

1. Érbe m -n, -n; Stámmhalter m -s, - (роду і г. д.); Náchfolger m -s, - (прадаўжальнік); Thrónfolger m -s, - (прастола);

2. юрыд гл спадкаемец

спа́дчынніца ж Érbin f -, -nen; Náchfolgerin f -, -nen (прадаўжальніца)

спа́дчынны érblich; verérbt, Erb-, Náchfolge-