Verbum

вы́карыстаць, выкарысто́ўваць áusnützen vt, (áus)nútzen vt; verwénden vt, ánwenden vt, gebráuchen vt; benútzen vt, nützen vt (скарыстаць); Nútzen zíehen* (што-н, aus D), sich (D) etw. zunútze máchen (што-н у сваіх мэтах); áuswerten vt, verwérten vt (рэалізаваць);

вы́карыстаць до́бра свой час séine Zeit gut (áus)nútzen;

вы́карыстаць усе́ сро́дкі álle Míttel ánwenden* [éinsetzen];

вы́карыстаць вы́падак éine Gelégenheit (áus)nützen [ergréifen*];

вы́карыстаць до́свед Erfáhrungen áuswerten;

вы́карыстаць абсталява́нне die Áusrüstung benútzen

вы́касаваць разм dúrchstreichen* vt, stréichen* vt

вы́касіць (áb)mähen vt

вы́каціць heráusrollen vt;

◊ вы́каціць во́чы разм die Áugen áusreißen*

вы́качаць, выка́чваць

1. (бялізну і г. д) mángeln vt;

2. разм (у што-н) éinrollen vt; wénden* vt (у муку);

3. (запэцкаць) beschmútzen vt, schmútzig máchen

вы́кід м

1. (дзеянне) Áuswurf m -(e)s, Áuswerfen n -s;

вы́кід шко́дных рэ́чываў Schádstoffemission f -;

2. (выкінутае) Áuswurf m -(e)s, -würfe

вы́кідацца разм (выжыць, выйсці з цяжкага становішча) áushalten* vi

выкіда́цца, выкі́двацца sich hináusstürzen, sich stürzen; sich aus etw. (D) wérfen*

выкіда́ць, выкі́дваць, вы́кінуць

1. hináuswerfen* vt, hináusschmeißen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuswerfen*, heráusschmeißen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць), wégwerfen* vt;

выкіда́ць з вакна́ zum Fénster hináuswerfen*;

выкіда́ць за борт тс перан über Bord wérfen*;

2. разм (выпусціць у продаж) wérfen* vt;

выкіда́ць тава́ры на ры́нак Wáren auf den Markt wérfen*;

3. (выключыць, выкрасліць) stréichen* vt;

4. (выгнаць) hináusjagen vt;

выкіда́ць каго-н на ву́ліцу j-n auf die Stráße sétzen;

◊ выкіда́ць што-н з галавы́ sich etw. aus dem Kopf schlágen*

вы́кідыш м

1. Féhlgeburt f -, -en, Ábgang m -(e)s, -gänge (самавольны); Ábtreibung f -, -en (штучны);

2. (плод) Fétus [Fötus] m -ses, -se і Féten [Föten]