упа́рыцца
Verbum
анлайнавы слоўнікупа́рыць
1. (парачы, давесці да патрэбнага стану) bähen
2. (увагнаць у пот, стаміць) zum Schwítzen bríngen*;
упа́рыць каня́ ein Pferd ábjagen [zu Schánden réiten*]
упа́свіць
1. (змагчы пасвіць) wéiden [hüten] können*;
пасту́х не упа́свіць каро́ў адзі́н der Hirt kann die Kühe nicht alléin hüten;
2. (адкарміць на падножным корме) mästen
упа́сці
1. (зваліцца) (hín)fállen*
2. (уваліцца, запасці ўнутр) éinfallen*
3.
◊ упа́сці ў ро́спач in Verzwéiflung geráten*;
упа́сці ў дзяці́нства kíndisch wérden
упаўзці́ hinéinkriechen*
упаўнава́жаны
спецыя́льны упаўнава́жаны Sónderbeauftragte
упаўнава́жваць, упаўнава́жыць bevóllmächtigen
упача́тку