Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
аеёікноруыэюя.’
бвгдежзйклмнпрстфхцчшя

вы́звацца (прапанаваць свае паслугі) sich erbíeten*, sich (zu éiner Árbeit) ánbieten*;

вы́звацца памагчы́ séine Hílfe ánbieten*;

ён вы́зваўся пе́ршы er méldete sich als Érster

вы́зверыцца (на каго-н.) j-n ánbrüllen; j-n ánfahren*; grímmig dréinschauen (глядзець зверам)

вы́здаравець gesúnd wérden, genésen* vi (s); wíeder auf die Béįne kómmen*

выздараўле́нне н. Genésung f -, Wiederhérstellung f -; Rekonvaleszénz [-vɑ-] f - (спец.)

вы́знаць гл. вывeдаць

вызнача́льны beschlíeßend, entschéidend (вырашальны)

вы́значаны

1. bestímmt; féstgelegt, féstgesetzt;

2. гл. вызначыцца, вызначыць

вызнача́цца, вы́значыцца

1. sich áufklären; sich heráusstellen;

2. (вылучыцца) sich áuszeichnen; sich hervórtun* (іран.);

3. (стаць знамянальным) gekénnzeichnet wérden; dénkwürdig sein; geféiert wérden

вызнача́ць, вы́значыць

1. (высветліць невядомае) ergründen vt, klárstellen аддз. vt, (áuf)klären vt, ins Réine bríngen*;

2. (устанавіць) bestímmen vt, féststellen аддз. vt;

вы́значыць тэ́рмін die Frist bestímmen;

вы́значыць узро́ст das Álter (áb)schätzen;

3. (абумовіць) bedíngen vt, hervórrufen* vt;

вы́значаны bedíngt (чым-н. durch A);

вы́значаны ча́сам zéitbedingt;

4. (абазначыць) markíeren vt, kénntlich máchen (чым-н. durch A);

5. (вынесці рашэнне, пастанову) beschlíeßen* vt

вызначэ́нне н.

1. (дзеянне) Bestímmung f -, -en, Féstsetzung f -, -en, Féststellung f -, -en;

вызначэ́нне цаны́ die Féstsetzung des Préises, Préisgebung f ;

вызначэ́нне страт Schádensermittlung f -;

2. (фармулёўка) Defïnitión f -, -en;

вызначэ́нне паня́цця Begríffsbestimmung f -, -en;

3. юрыд. Beschlúss m -es, -schlüsse, Ríchterspruch m -(e)s, -sprüche, Réchtsspruch m