вы́звацца (прапанаваць свае паслугі) sich erbíeten*, sich (zu éiner Árbeit) ánbieten*;
вы́звацца памагчы́ séine Hílfe ánbieten*;
ён вы́зваўся пе́ршы er méldete sich als Érster
вы́звацца (прапанаваць свае паслугі) sich erbíeten*, sich (zu éiner Árbeit) ánbieten*;
вы́звацца памагчы́ séine Hílfe ánbieten*;
ён вы́зваўся пе́ршы er méldete sich als Érster
вы́зверыцца (на каго
вы́здаравець gesúnd wérden, genésen*
выздараўле́нне
вы́знаць
вызнача́льны beschlíeßend, entschéidend (вырашальны)
вы́значаны
1. bestímmt; féstgelegt, féstgesetzt;
2.
вызнача́цца, вы́значыцца
1. sich áufklären; sich heráusstellen;
2. (вылучыцца) sich áuszeichnen; sich hervórtun* (
3. (стаць знамянальным) gekénnzeichnet wérden; dénkwürdig sein; geféiert wérden
вызнача́ць, вы́значыць
1. (высветліць невядомае) ergründen
2. (устанавіць) bestímmen
вы́значыць тэ́рмін die Frist bestímmen;
вы́значыць узро́ст das Álter (áb)schätzen;
3. (абумовіць) bedíngen
вы́значаны bedíngt (чым
вы́значаны ча́сам zéitbedingt;
4. (абазначыць) markíeren
5. (вынесці рашэнне, пастанову) beschlíeßen*
вызначэ́нне
1. (дзеянне) Bestímmung
вызначэ́нне цаны́ die Féstsetzung des Préises, Préisgebung
вызначэ́нне страт Schádensermittlung
2. (фармулёўка) Defïnitión
вызначэ́нне паня́цця Begríffsbestimmung
3.