спачыва́ць, спачыць
1. (адпачываць) sich erhólen; (áus)rúhen
2.
◊ спачыва́цьваць на ла́ўрах auf séinen Lórbeeren áusruhen
спачыва́ць, спачыць
1. (адпачываць) sich erhólen; (áus)rúhen
2.
◊ спачыва́цьваць на ла́ўрах auf séinen Lórbeeren áusruhen
спачы́н
◊ ве́чны спачы́н die éwige Rúhe
спашука́льнік
спашука́нне
на спашука́нне вучо́най ступе́ні до́ктара наву́к Bewérbung zur Erlángung der Dóktorwürde
спая́насць
спая́ны
1.
2.
спая́ць
1.
2.
спе́вы
наста́ўнік спе́ваў Gesánglehrer
спекта́кль
дзённы спекта́кль Tágesvorstellung
вячэ́рні спекта́кль Ábendvorstellung
спектр