спачыва́ць, спачыць

1. (адпачываць) sich erhólen; (áus)rúhen vi, sich áusruhen; áusspannen vi, sich entspánnen;

2. перан, высок (памерці) stérben* vi (s), entschláfen* vi (s);

◊ спачыва́цьваць на ла́ўрах auf séinen Lórbeeren áusruhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)