вы́пакутаваць
1. (перажыць) erléiden*
2. (дасягнуць праз пакуты) únter Quálen hervórbringen* [scháffen*];
вы́пакутаваць якое-н рашэ́нне nach lángen Quálen éinen Entschlúss fássen
вы́пакутаваць
1. (перажыць) erléiden*
2. (дасягнуць праз пакуты) únter Quálen hervórbringen* [scháffen*];
вы́пакутаваць якое-н рашэ́нне nach lángen Quálen éinen Entschlúss fássen
вы́паласкаць, вы́паласнуць áusspülen
вы́паласкаць го́рла gúrgeln
вы́палаць áusjäten
вы́паліць
1. verbrénnen*
со́нца вы́паліла траву́ die Sónne hat das Gras áusgebrannt;
во́раг вы́паліў вёску der Feind légte das Dorf in Schutt und Ásche;
2. (у печы) (éin)héizen
3. (цэглу
4.
выпа́льванне
1.
2.
выпа́льванне па дрэ́ву Brandmaleréi
выпа́льваць
выпампо́ўваць
выпаражне́нне
выпаражня́цца sich léeren, leer wérden; sich entléeren, sich erléichtern (пра страўнік)
выпара́льнасць