Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а е ё і к н о р у ы э ю я .’

б в г д е ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш я

вымаліць, вымо́льваць erfléhen vt, erbítten* vt

вы́маніць, выма́ньваць разм heráuslocken vt; heráuswinken vt (знакамі); áblisten vt, áblocken vt (хітрасцю)

выма́нне н Heráusnahme f -; Áusheben n -s (грунту); горн Ábbau m -(e)s, Gewínnung f -;

выма́нне пі́сьмаў з пашто́вай скры́нкі die Léerung des Bríefkastens

выманта́чваць, вы́мантачыць разм áblisten vt, áblocken vt, ábluchsen vt (у каго-н D)

вы́марачны юрыд érblos, hérrenlos;

вы́марачная маёмасць Gut óhne Érbe

вымаро́жваць, вы́маразіць

1. (выстудзіць) ábkühlen vt;

2. (пашкодзіць марозам) áusfrieren* vt, durch Frost vertílgen [verníchten]

вы́матаць, вымо́тваць вайск zermürben vt, mürbe máchen;

вы́матаць усе́ сі́лы j-m die létzten Kräfte ráuben, j-n fértig máchen [scháffen (разм)]

вымаўле́нне н Áussprache f -, -n, Láutung f -

вымаўле́нчы лінгв Sprech , Réde , Áussprache ;

вымаўле́нчая но́рма Áussprachenorm f -

вымаўля́ць гл вымавіць