Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
аеёікноруыэюя.’
бвгдежзйклмнпрстфхцчшя

выбача́й, выбача́йце (калі́ ла́ска)! выкл entschúldige(n Sie) (bitte)!; Verzéihung!

выбача́льны verzéihlich, entschúldbar

выбача́ць

1. entschúldigen vt, verzéihen* vt;

выбача́йце! entschúldigen Sie!, Verzéihung!;

2. (апраўдаць) entschúldigen vt; réchtfertigen неаддз vt

выба́члівы bíttend, um Entschúldigung bíttend; schméichlerisch (іран)

выбачэ́нне н Entschúldigung f -, -en

вы́бегчы hináuslaufen* vi (s), hináusrennen* vi (s) (па напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuslaufen* vi (s), heráusrennen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

вы́бегчы на ву́ліцу auf die Stráße hináuslaufen* [heráuslaufen*]

вы́белены gewéißt; weiß gemacht

вы́беліць wéißen vt; weiß máchen

выбіва́лка ж (Áus)klópfer m -s, -

выбіва́ць

1. áusschlagen* vt (вока, зуб); éinstoßen* vt, éinschlagen* vt (дзверы);

выбіва́ць з рук aus den Händen schlágen*;

выбіва́ць шы́бу éine Fénsterscheibe éinschlagen*;

выбіва́ць з сядла́ aus dem Sáttel hében*;

выбіва́ць даро́гу éine Stráße zerfáhren*;

2. (выпыліць) áusklopfen vt;

выбіва́ць кана́пу das Sófa áusklopfen;

3. (штампаваць) prägen vt, schlágen* vt;

выбіва́ць меда́ль éine Medaille [me´daljə] prägen;

4.

выбіва́ць чэк (den Preis) auf der Regísterkasse típpen;

◊ выбіва́ць гле́бу з пад ног den Bóden unter den Füßen wégziehen*;

выбіва́ць ду́расць з галавы́ die Dúmmheiten aus dem Kopf schlágen*