Verbum

спатка́нне н

1. (выпадковае) Begégnung f -, -en, Zusámmentreffen n -s, -, Zusámmenkunftf -, -künfte;

2. (прызначанае) Wíedersehen n -s, -; Verábredung f -, -en, Rendezvous [rãdə´vu:] n -s, -s; Zusámmenkunft f (афіцыйная сустрэча);

◊ да спатка́ння! auf Wíedersehen!, auf Wíederhören! (па радыё, тэлефоне);

да ху́ткага спатка́ння! auf báldiges Wíedersehen!, bis bald! (разм)

спатка́цца tréffen* vt (сустрэць); begégnen* vi (s) (з кім-н D) (сустрэць выпадкова); sich tréffen* (па дамоўленасці) (з кім-н mit D); einánder tréffen* (бачыцца); stóßen* vi (s) (з чым-н mit A) (наткнуцца);

спатка́цца з перашко́дай auf ein Híndernis stóßen*, behíndert wérden

спатка́ць begégnen* vi (s) (каго-н D), tréffen* vt; stóßen* vi (s) (што-н auf A) (натыкнуцца); fínden* vt, entdécken vt (знайсці)

спатрэ́біцца benötigen vt, nötig háben;

мне гэ́та спатрэ́біцца ich werde es nötig háben;

калі́ спатрэ́біцца wenn nötig

спатыка́цца, спатыкну́цца

1. (аб што-н) stólpern vi (s) (über A); stráucheln vi (h, s) (тс перан);

2. разм (гаварыць няўпэўнена, раптам змаўкаць) stécken bléiben*, stócken vi;

3. (пацярпець няўдачу) entgléisen vi (s), stráucheln vi (s), zu Fall kómmen*

спаўза́ць, спаўзці́

1. hinúnterkriechen* vi (s), herúnterkriechen* vi (s);

2. (змясціцца) ábrutschen vi (s);

3. перан пагард ábgleiten* vi (s) (да чаго-н in A)

спаўзці́ся zusámmenkriechen* аддз vi (s)

спаўна́ прысл разм vóllständig, vóllzählig; ganz, réstlos

спаўня́цца

1. (ажыцяўляцца) sich erfüllen, in Erfüllung géhen*; sich vollzíehen*, vor sich géhen*;

яго́ пажада́нне спо́ўнілася sein Wunsch ging in Erfüllung;

2. безас (пра ўзрост):

яму́ спо́ўнілася 40 год er wurde 40 Jáhre alt, er erréichte sein víerzigstes Lébensjahr;

3. (пра тэрмін, час) jähren;

з дня заключэ́ння мі́рнага дагаво́ра спо́ўнілася 10 год der Fríedensschluss jährte sich zum zéhnten Mal

спахапі́цца разм sich plötzlich (éines ándern) besínnen* [erínnern];

ён спахапі́ўся, што … es fiel ihm plötzlich ein, dass …