Verbum

спатыка́цца, спатыкну́цца

1. (аб што-н) stólpern vi (s) (über A); stráucheln vi (h, s) (тс перан);

2. разм (гаварыць няўпэўнена, раптам змаўкаць) stécken bléiben*, stócken vi;

3. (пацярпець няўдачу) entgléisen vi (s), stráucheln vi (s), zu Fall kómmen*