выпраўля́цьI
Verbum
анлайнавы слоўніквыпраўля́цьII
1. (у дарогу, экспедыцыю) áusstatten
выпраўля́ць у падаро́жжа zur Réise (áus)rüsten;
2. (з дому)
вы́працаваны (распрацаваны) áusgearbeitet, erárbeitet; zusámmengestellt;
вы́працаваць
1. (вырабіць) produzíeren
2. (распрацаваць) áusarbeiten
вы́працаваць рэзалю́цыю éine Resolutión áusarbeiten;
вы́працаваць у сябе́ сі́лу во́лі séine Wíllenskraft stärken;
вы́працаваць на́выкі маўле́ння die Spréchfertigkeit entwíckeln [áusbilden]
выпрацо́ўка
1. (дзеянне) Hérstellung
выпрацо́ўка электраэне́ргіі Strómerzeugung
выпрацо́ўка законапрае́кта Áusarbeitung éiner Gesétzvorlage [éines Gesétzentwurfs];
2. (тое, што выпрацавана) Produktiónsmenge
дзённая выпрацо́ўка Tágesleistung
рэко́рдная выпрацо́ўка Spítzenleistung
выпро́стваць geráde máchen
выпро́шваць erbítten*
вы́пруціцца
вы́пудзіць
вы́пукласць
1. (узвышша) Wölbung
2.
3.