та-та́, выкл. (часта ўжываецца з неаднаразовым паўтарэннем склада «та»).
Гукаперайманне для абазначэння мерных адрывістых гукаў, удараў. Салдаты рэвалюцыі стралялі залпамі. Та-та-та-та-та — загаварылі кулямёты. Гурскі.