Verbum

тафала́р,

гл. тафалары.

тафала́рка,

гл. тафалары.

тафала́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тафалараў, які належыць, уласцівы ім. Тафаларская культура.

тафала́ры, ‑аў; адз. тафалар, ‑а, м.; тафаларка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. тафаларкі, ‑рак; ж.

Народнасць, якая жыве ў Ніжнеўдзінскім раёне Іркуцкай вобласці.

тафано́мія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае заканамернасці працэсаў захавання рэштак выкапнёвых жывёл і раслін.

[Ад грэч. táphos — магіла і nómos — закон.]

тафта́, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Частая шаўковая або баваўняная глянцавітая тканіна.

[Перс.]

тафцяны́, ‑ая, ‑ое.

Зроблены з тафты. Тафцяная сукенка.