тава́р, ‑у, м.
1. Прадукт працы, выраблены на продаж.
2. Усё, што з’яўляецца прадметам гандлю. Тавары масавага ўжытку. □ Развозяць і разносяць з .. пякарні тавар: булкі, абаранкі, хлеб. Бядуля. Калі пакупнікоў ля ларка станавілася меней, старая італьянка пачынала на ўсю вуліцу расхвальваць свой тавар. Лынькоў.
3. Абл. Свойская рагатая жывёла. На захадзе сонца, калі будуць з пашы гнаць тавар, я паеду дадому, каб заўтра зранку зноў быць тут, на гэтай ціхай лясной паляне. Сачанка. Вучыся гаспадарыць яшчэ тавар пасучы. Прымаўка.
4. У шавецкай справе — вырабленая скура. Накупіў юнак гавару і пашыў сам чаравікі. Дубоўка.
•••
Жывы тавар — людзі, якімі гандлююць у эксплуататарскім грамадстве (рабы, прыгонныя, прастытуткі).
тавара...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тавар» (у 1 знач.), напрыклад: тавараабмен, тавараабарот.
тавараабарачэ́нне, ‑я, н.
Тое, што і тавараабарот.
тавараабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.
Абарот тавараў у народнай гаспадарцы. Тавараабарот паміж горадам і вёскай. Рознічны тавараабарот.
тавараабме́н, ‑у, м.
Абмен таварамі. Павелічэнне тавараабмену ў краіне.
тавараабме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тавараабмену. Тавараабменная сувязь.
тавараве́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Тое, што і таваразнавец. — О, у вас густ! — усміхнуўся Грабар. — Я мог бы ўзяць вас тавараведам. Шамякін.
таваравытво́рца, ‑ы, м.
Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.
таваразваро́т, ‑у, М ‑роце, м.
Тое, што і тавараабарот. Рознічны таваразварот. □ Інтарэсы народа, інтарэсы фінансавага плана патрабуюць далейшага пашырэння і паляпшэння савецкага таваразвароту. «Беларусь».
таваразна́вец, ‑наўца, м.
Спецыяліст у галіне таваразнаўства.