Verbum

збо́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збойкі. Збоечны штрэк.

збо́жжа, ‑а, н.

1. Агульная назва хлебных злакавых раслін, з зерня якіх вырабляецца мука і крупы. Пасеяць збожжа. □ У збожжа ўсякая ніва прыбралася, — Хараства там якога няма! Купала. Збожжа прагна лавіла ўзнятымі каласамі сонечнае праменне. Гартны.

2. зб. Зерне, насенне гэтых раслін. Ссыпаць збожжа ў засекі. Змалоць збожжа. □ Я па вуліцы крочу. Калгаснік-сусед Воз вязе, поўна збожжам нагружаны. Расчыняйце вароты, гатуйце засек, Сустракайце вясёлымі ружамі! Панчанка.

збожжа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае словам: «збожжа», «збожжавы», напрыклад: збожжанарыхтоўка, збожжаўборка, збожжасховішча.

збо́жжавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да збожжа; звязаны са збожжам. Збожжавая праблема. Збожжавы фураж.

2. Які з’яўляецца збожжам. Збожжавыя культуры. // у знач. наз. збо́жжавыя, ‑ых, мн. Злакавыя сельскагаспадарчыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і інш.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу. Сяўба збожжавых.

збожжавытво́рчы, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца вырошчваннем, вытворчасцю збожжа. Збожжавытворчыя краіны.

збожжагандлёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гандлю збожжам. Збожжагандлёвыя арганізацыі.

збожжазаку́пкі, ‑пак; адз. збожжазакупка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзяржаўныя закупкі ў калгасаў збожжа.

збожжазда́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збожжаздачы.

збожжазда́тчык, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе збожжаздачу.

збожжазда́ча, ‑ы, ж.

Здача збожжа дзяржаве.