перака́зчык, ‑а, м.
Разм. Той, хто пераказвае што‑н. (прачытанае або пачутае).
перака́зчыца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да пераказчык.
перакалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.
Разм.
1. Калаціцца некаторы час. Маёр курыць цыгарэту, і яму падсунуў пачак, але Андрэй не ўзяў. Яму крыху моташна. Пакуль везлі сюды — перакалаціўся. Арабей. — Як настане дзень, — гаварыла Гануля, — дык уся перакалоцішся. Як толькі скажуць: «немцы»!, хапаеш дзяцей і ў лес. Гурскі.
2. Перастаць, скончыць калаціцца.
перакалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак.
Разм.
1. што. Трасучы, абіваючы, акалаціць усё, многае. Дзеці перакалацілі ўсе яблыкі ў садзе.
2. што. Абмалаціць нанава, яшчэ раз; перамалаціць, перабіць. Перакалаціць снапы аўса.
3. што. Абмалаціць усё, многае.
4. што. Трасучы, пераварочваючы, перабраць, перагледзець у пошуках каго‑, чаго‑н. Паліцыянты перакалацілі, перавярнулі ўсё дагары нагамі, але нічога і нікога не знайшлі. Сабаленка.
5. безас. каго. Перастаць, скончыць калаціць (у 2 знач.).
перакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Перамерзнуць, перазябнуць. [Сцяпан Віктаравіч:] — У самую халадэчу, вяртаючыся з вёскі, я здорава такі перакалеў. Паслядовіч.
перакале́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перакалечыць.
перакале́чыцца, ‑чыцца; ‑чымся, ‑чыцеся, ‑чацца; зак.
Разм. Пакалечыцца ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.
перакале́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Разм. Пакалечыць усіх, многіх або ўсё, многае. Перакалечыць пальцы.
перакало́цца, ‑колецца; ‑колемся, ‑колецеся, ‑колюцца, зак.
Пакалоцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.
перакало́ць 1, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., што.
Пакалоць, раскалоць усё, многае. Перакалоць дровы.
перакало́ць 2, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак.
1. што. Прыкалоць іначай або ў другім месцы; перашпіліць. Перакалоць значок.
2. каго. Закалоць чым‑н. вострым усіх, многіх. Перакалоць свіней.