Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

недаглядзе́ць,

гл. недагледзець.

недагру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад недагружаць — недагрузіць.

недагружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недагрузіць.

недагру́з, ‑у, м.

Тое, што і недагрузка. Недагруз вагона. Недагруз дзве тоны.

недагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак.

1. што і чаго. Пагрузіць менш, чым належыць, патрэбна. Недагрузіць тону вугалю.

2. перан.; каго-што. Разм. Заняць працай не поўнасцю, даць працу не ў аб’ёме поўнай нормы. Недагрузіць цэх.

недагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Няпоўная нагрузка.

2. Недагружаная колькасць чаго‑н.

недагры́зак, ‑зка, м.

Абгрызены, недаедзены кавалак чаго‑н. Недагрызак яблыка.

недадава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недадаваць.

недадава́цца, ‑дадаецца; незак.

Зал. да недадаваць.

недадава́ць, ‑дадаю, ‑дадаеш, ‑дадае; ‑дадаём, ‑дадаяце, ‑дадаюць.

Незак. да недадаць.