Verbum

гарвыканко́м, ‑а, м.

Гарадскі выканаўчы камітэт.

гарга́ра, ‑ы, ж.

Разм. Пра вялікую нязграбную рэч. // Пра грубую нязграбную жанчыну.

гардзі́на, ‑ы, ж.

Цюлевая занавеска на ўсё акно. [Даша] сядзела каля стала, надзявала на шнурок другую гардзіну і любавалася на тую, якая вісела ўжо. Шамякін.

[Ням. Gardine.]

гардзі́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і гардзінны.

гардзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гардзіны; прызначаны для вырабу гардзін. Гардзінны цюль. Гардзінны цэх.

гардэмары́н, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — званне выхаванца старэйшага класа марскога кадэцкага корпуса, а таксама чын (ніжэйшы за мічмана) у флоце.

[Фр. garde-marine.]

гардэ́нія, ‑і, ж.

Паўднёвая вечназялёная кустовая расліна сямейства марэнавых з прыгожымі пахучымі кветкамі.

гардэро́б, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Шафа для адзення.

2. ‑а. Месца ў грамадскім памяшканні, прызначанае для захоўвання верхняга адзення; раздзявальня. Многія гледачы заходзілі ў гардэроб, здымалі верхнюю вопратку. Мележ.

3. ‑у. Усё адзенне аднаго чалавека. Гардэроб артыста.

[Фр. garde-robe.]

гардэро́бная, ‑ай, ж.

Тое, што і гардэроб (у 2 знач.). Узышоўшы на другі паверх, наведвальнікі траплялі ў папярочны шырокі калідор, дзе размяшчалася гардэробная, і ўжо адсюль адчынялі дзверы ў аддзелы. Машара.

гардэро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гардэробам, прызначаны для гардэробу (у 3 знач.). Гардэробнае аддзяленне. Гардэробная шафа.