Verbum

перадрыжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Разм.

1. Прабыць у стане дрыжання некаторы час. [Мікола:] — Змокнеш да ніткі, перадрыжыш, а заўтра яшчэ ў дарогу... Новікаў.

2. Пахвалявацца некаторы час. Не раз перадрыжаў .. [Лабановіч] тут, везучы снапы ці сена, каб не абярнуцца з возам. Колас.

перадрэвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца перад рэвалюцыяй, папярэднічае рэвалюцыі. Перадрэвалюцыйная эпоха. Перадрэвалюцыйныя падзеі. // Дарэвалюцыйны. Перадрэвалюцыйнае мастацтва.

перадсвіта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад світаннем, на досвітку, папярэднічае світанню. Перадсвітальны туман. Перадсвітальны час. □ У акно пацягнула перадсвітальным ветрыкам, а хмары нізка і нерухома ляглі на гарызонт. Іпатава.

перадсвято́чны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад святам, папярэднічае святу. Перадсвяточны настрой. Перадсвяточная працоўная вахта. Перадсвяточныя дні.

перадсмяро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад смерцю, папярэднічае смерці. Перадсмяротная сутарга. □ Ляжаў побач забіты гітлеравец, другі каля яго яшчэ курчыўся ў перадсмяротнай агоніі. Мележ. // Напісаны, сказаны перад смерцю. Перадсмяротнае завяшчанне.

перадста́ртавы, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад стартам, папярэднічае старту. Перадстартавае хваляванне. Перадстартавая размінка.

перадстэ́п, ‑у, м.

Тое, што і лесастэп.

перадсэ́рдзе, ‑я, н.

Верхняя (правая і левая) частка сэрца, куды наступае кроў з вен.

перадсэ́рдзевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перадсэрдзя.

перадубі́ць, ‑дублю, ‑дубіш, ‑дубіць; зак., што.

Спец.

1. Выдубіць усё, многае. Перадубіць усе шкуры.

2. Сапсаваць празмерным дубленнем. Перадубіць аўчыны.