гатава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
гатава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
гатава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца;
1.
2.
3.
гатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Варыць, рыхтаваць ежу.
2.
гато́вы, ‑ая, ‑ае; гатоў, гатова.
1. Які падрыхтаваўся да чаго‑н., зрабіў усе неабходныя прыгатаванні.
2.
3. Падрыхтаваны, прыгодны да выкарыстання.
4.
•••
гато́ўка, ‑і,
гато́ўнасць ‑і,
1. Стан гатовага (у 1 знач.); падрыхтаванасць.
2. Згода, жаданне рабіць што‑н.
гату́нак, ‑нку.
Разрад, катэгорыя якога‑н. тавару па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.
[Польск. gatunek з ням.]
гатунко́васць, ‑і,
1. Прыналежнасць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы).
2. Прыналежнасць да высокага, каштоўнага гатунку.
гатунко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які належыць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы).
гаты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да готыкі.
•••