разжа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разжаліць.
разжані́цца, ‑жанюся, ‑жэнішся, ‑жаніцца; зак.
Разм. Перастаць быць жанатым; развесціся (у 1 знач.).
разжані́ць, ‑жаню, ‑жэніш, ‑жэніць; зак., каго.
Разм. Расстроіць чый‑н. шлюб; развесці (у 3 знач.).
разжартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Разм. Пачаць многа і з захапленнем жартаваць. Разжартаваўся так, што не суняць.
разжо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разжоўваць — разжаваць.
разжо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разжавацца.
2. Зал. да разжоўваць.
разжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разжаваць.
разжы́ва, ‑ы, ж.
Разм. Дзеянне паводле дзеясл. разжывацца — разжыцца (у 1, 2 знач.). // Тое, на чым можна разжыцца; спажыва, прыбытак.
разжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да разжыцца.
разжы́так, ‑тку, м.
Разм. У выразе: на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, зажыць няблага. Давялося скідаць пінжачок, адпорваць прышытую мачыхай кішэньку і даставаць тыя дзесяць рублёў, якія бацька даў на разжытак. Сабаленка.