таро́сістасць, ‑і,
Наяўнасць таросаў; мноства таросаў.
таро́сістасць, ‑і,
Наяўнасць таросаў; мноства таросаў.
таро́сісты, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з таросаў; багаты таросамі.
таро́чыцца, ‑чыцца;
таро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Прывязваць да тарокаў.
тарпа́, ‑ы;
Вялікая сцірта снапоў або саломы, складзеная асобым спосабам для захоўвання пад адкрытым небам.
тарпава́льшчык, ‑а,
Той, хто ўкладае тарпы.
тарпава́льшчыца, ‑ы,
тарпава́нне, ‑я,
тарпава́ны, ‑ая, ‑ае.
тарпава́цца, ‑пуецца;