Verbum

нервю́ра, ‑ы, ж.

1. Характэрная асаблівасць архітэктурных канструкцый готыкі — пукатае рабро скляпення.

2. Элемент канструкцый крыла самалёта.

[Фр. nervure.]

нержаве́йка, ‑і, ДМ ‑вейцы, ж.

Разм. Нержавеючая сталь.

нержаве́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які не ржавее.

•••

Нержавеючая сталь гл. сталь.

не́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Рыба сямейства ціхаакіянскіх ласосяў.

не́рпа, ‑ы, ж.

Ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства цюленяў. Адзін чалавек жыў ад нашага горада далёка-далёка, на поўначы. Лавіў там рыбу, паляваў на нерпаў. Хомчанка.

не́рпавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нерпы. Нерпавае мяса.

нерпяня́ і нерпянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня нерпы.

нерукатво́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст. высок. Такі, якога нельга стварыць працай рук чалавека. На палянцы за хвойнікам Янка спыніўся каля квітнеючага чабару, які шырокім дываном распасцёрся на ўскрайку, і залюбаваўся гэтым нерукатворным цудам. Ляўданскі.

неруплі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць неруплівага.

неруплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не праяўляе руплівасць нядбайна ставіцца да чаго‑н. На самым канцы [вуліцы] кінулася ў вочы Харошцы сгарэнькая і маленькая хатка, падобная на свіронак у неруплівага гаспадара. Мурашка. // Які сведчыць пра адсутнасць руплівасці. Неруплівыя адносіны.