Verbum

васьмікра́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены восем разоў, павялічаны ў восем разоў; памножаны на восем. У васьмікратным памеры.

васьміно́г, ‑а, м.

Марская драпежная жывёліна мешкападобнай формы цела з васьмю вялікімі шчупальцамі; спрут.

васьміпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з васьмі паверхаў. Васьміпавярховы будынак.

васьміпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой восем пудоў. Васьміпудовы камень. // У які можна змясціць восем пудоў чаго‑н. Васьміпудовая скрыня.

васьміразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Павялічаны ў восем разоў; памножаны на восем. // Які адбываецца ў восем прыёмаў. Васьміразовая падкормка.

васьмісо́ты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да восемсот. Васьмісоты касмічны спадарожнік.

васьму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. уст.

1. Восьмая частка фунта (каля 50 грамаў). Васьмушка махоркі.

2. Восьмая частка, доля якога‑н. прадмета. Васьмушка друкарскага ліста.

васьмярны́, ‑ая, ‑ое.

Павялічаны ў восем разоў.

васьмяры́к, ‑мерыка, м.

1. Назва запрэжкі з васьмі коней.

2. Старая мера вагі, аб’ёму і пад. па восем якіх‑н. адзінак; прадмет з васьмі частак. Гіра васьмярык (вагой 8 фунтаў). □ Мы павесілі.. дзве лямпы — дванаццацярык на сцэне і васьмярык у зале. Сабаленка.

васьмяры́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: васьмярычнае «н» — назва літары «н», якая ў старажытнарускай і царкоўнаславянскай мовах абазначала лік восем.