Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

перагатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перагатаваць.

перагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Згатаваць нанава, яшчэ раз.

перагаці́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

1. Зрабіць гаць упоперак чаго‑н. Перагаціць рачулку.

2. Загаціць усё, многае.

перага́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перагаціць.

перагі́б, ‑у, м.

1. Лінія згібання чаго‑н. На перагібе ліста.

2. перан. Парушэнне правільнай лініі ў чыёй‑н. дзейнасці, шкодная крайнасць. Барацьба з перагібамі.

перагіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагібаць — перагнуць.

перагіба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перагнуцца.

2. Зал. да перагібаць.

перагіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перагнуць.

перагі́бшчык, ‑а, м.

Разм. Той хто дапускае ў сваёй дзейнасці перагібы (у 2 знач.). — Перагібшчыкі, скупыя на добрае слова, давялі чалавека, яго сям’ю да адчайнага становішча. Лобан. [Сымон:] — Хачу ў адным са сваіх літаратурных герояў паказаць перагібшчыка. Як вядома, яны нямала нарабілі бяды... Хведаровіч.

перагіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перагнуцца.

2. Зал. да перагінаць.