Verbum

сенсіты́ўнасць, ‑і, ж.

Стан сенсітыўнага.

сенсіты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Чуллівы.

[Лац. sensitivus.]

сенсо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з пачуццямі, з органамі пачуццяў. Сенсорнае выхаванне. Сенсорная рэакцыя.

[Лац. sensorium — орган пачуццяў ад sensus — пачуццё, адчуванне.]

сенсуалі́зм, ‑у, м.

Кірунак у тэорыі пазнання, які прызнае адчуванні, пачуцці галоўнай крыніцай пазнання.

[Фр. sensualisme ад лац. sensus — пачуццё, адчуванне.]

сенсуалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік сенсуалізму.

сенсуалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да сенсуаліст.

сенсуалісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенсуаліста, сенсуалізму; прасякнуты ідэямі сенсуалізму.

сенсуа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сенсуальнага.

сенсуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на пачуццях, адчуваннях.

[Ад лац. sensualis — які адчувае.]

сента́ва, нескл., н.

Разменная манета рада лаціна-амерыканскіх краін, а таксама Партугаліі і Філіпін, складае 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.

[Ісп. і партуг. centavo ад лац. sentum — сто.]