Verbum

перавя́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перавязкі (з лячэбнай мэтай). Перавязачная сястра. // Прызначаны для перавязак. Перавязачныя сродкі.

2. у знач. наз. перавя́зачная, ‑ай, ж. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, дзе перавязваюць раненых, хворых.

•••

Перавязачны пакет гл. пакет.

перавя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавязваць — перавязаць.

перавя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перавязацца.

2. Зал. да перавязваць.

перавя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавязаць.

перавя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавязваць — перавязаць.

2. Тое, чым перавязана рана, хворае месца; павязка. Я прысеў на ўзбочыне. Абмацаў перавязку: яна зусім ссунулася з раны. Якімовіч.

пе́равязь, ‑і, ж.

Палоска матэрыі, перакінутая цераз плячо, для падтрымання пашкоджанай рукі. У першую хвіліну сустрэчы яны нават не заўважалі, што ў бацькі пусты правы рукаў, а левая рука вісіць на перавязі... Паслядовіч.

перавя́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавяліць.

перавя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Правяліць яшчэ раз.

2. Павяліць усё, многае. Перавяліць усю рыбу.

перавялі́чанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перавялічанага.

перавялі́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перавялічыць.

2. у знач. прым. Празмерны; непраўдападобна вялікі; перабольшаны.