разво́й, ‑ю, м. (рэдка).
Ход, разгортванне, развіццё чаго‑н. Але вайна яшчэ ў пачатку, Ідзе пакуль што сіл развой. Колас. А далей развой быў шпаркі: Не здзівіла навіна, Калі Дзіма ад цыгаркі Дасмактаўся да віна. Гілевіч.
разво́йкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць выказваць жаль, крыўду, боль, паўтараючы часта «вой-вой».
разво́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разворваць — разараць 1.
разво́рвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да разворваць.
разво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разараць 1.
разво́хкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць вохкаць, выказваць жаль, боль і пад., часта паўтараючы «вох». Развохкалася бабулька.
разву́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад развучыць.
разву́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. развучваць — развучыць.
разву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да развучыцца.
2. Зал. да развучваць.
разву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да развучыць.