Verbum

цытрамо́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры галаўных болях, неўралгіі.

цытро́н, ‑у, м.

1. Вечназялёная субтрапічная цытрусавая расліна сямейства рутавых з буйнымі жоўтага ці аранжавага колеру пладамі, падобнымі на лімоны.

2. Плод гэтай расліны.

3. Сорт цукерак з памадкаю.

цы́трус, ‑у, м.

1. Дрэва ці куст сямейства рутавых (апельсіны, лімоны, мандарыны і пад.).

2. Плод гэтага дрэва. «А дзе мы цытрусаў, скажыце, набяром?» — Задаў пытанне хтось. Корбан.

[Лац. citrus.]

цытрусаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па цытрусаводству.

цытрусаво́дства, ‑а, н.

Развядзенне цытрусаў як галіна народнай гаспадаркі.

цытрусаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цытрусаводства, звязаны з ім. Цытрусаводчая гаспадарка.

цы́трусавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цытрусаў. Цытрусавыя расліны. Цытрусавыя плантацыі.

2. у знач. наз. цы́трусавыя, ‑ых. Вечназялёныя субтрапічныя і трапічныя пладовыя расліны, да якіх адносяцца лімоны, апельсіны, мандарыны і пад. Культывацыя цытрусавых.

цытры́н, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру.

[Лац. citrinus — лімонны.]