таксанамі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таксаноміі.
таксанамі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таксаноміі.
таксано́мія, ‑і,
Тэорыя класіфікацыі і сістэматызацыі складанаарганізаваных галін рэчаіснасці, якія маюць іерархічную будову (арганічны свет, аб’екты геаграфіі, геалогіі, мовазнаўства і пад.).
[Грэч. táxis — лад, парадак і nómos — закон.]
таксапа́рк, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Месца рамонту і стаянкі таксі.
2. ‑у. Сукупнасць таксі.
такса́тар, ‑а,
Спецыяліст па таксацыі.
таксафо́н, ‑а,
Тэлефон-аўтамат, які працуе пасля апускання манеты пэўнай вартасці.
таксацы́йны, ‑ая, ‑ае.
такса́цыя, ‑і,
1. Устанаўленне таксы, расцэнак на што‑н., ацэнка чаго‑н.
2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.
[Лац. taxatio.]
таксемі́я, ‑і,
Атручванне арганізма таксінамі пры пападанні іх у кроў.
[Ад грэч. toxikon — яд і háima — кроў.]
таксі́,
Легкавы або грузавы аўтамабіль, прызначаны для перавозкі пасажыраў або грузаў з аплатай па таксометру.
таксідэрмі́я, ‑і,
Выраб чучалаў жывёлін.
[Ад грэч. taxis — устройства і derma — скура.]