Verbum

ра́мачнік, ‑а, м.

Рамачны вулей. Другога [чалавека] цікавілі пчолы. Стоячы над празрыстым шклом кантрольнага рамачніка, ён наглядаў .., як напаўняюцца янтарным мёдам тысячы васковых каморак-сотаў. Паслядовіч.

ра́мачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рамкі (у 1, 3 і 4 знач.). // Які мае рамкі (у 3 знач.). Рамачны вулей.

2. Які па форме нагадвае рамку, зроблены ў выглядзе рамкі (у 1 знач.). Рамачны відашукальнік. Рамачная антэна.

рамбаіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму рамбоіда, складзены з рамбоідаў.

рамбаэдры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамбоэдра.

рамбі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ромба (у 1 знач.). Рамбічная форма.

2. Які мае форму ромба (у 1 знач.), які складаецца з ромбаў. Рамбічная антэна. Рамбічныя крышталі. □ Стрыжкі з мамантавых біўняў аздабляліся рамбічнымі ўзорамі. «Помнікі».

рамбо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і паралелаграм.

[Грэч. rhomboeidēs — ромбападобны.]

рамбо́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамбоіда.

рамбо́эдр, ‑а, м.

Паралелепіпед, усе грані якога з’яўляюцца роўнымі ромбамі.

[Ад грэч. rhombos — ромб і hedra — сядзенне, аснова, грань.]

раме́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з рэменя, рамянёў; скураны. На высокім сядзенні, па-запраўску трымаючы туга нацягнутыя раменныя лейцы, сядзела маладая паненка. Колас. [Стафанковіч] .. стаяў.., ссунуўшы набакір блінаватую шапку з раменным казырком. Чорны.

раме́нь,

гл. рэмень.