Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

педыятры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да педыятрыі. Педыятрычная практыка.

педыятры́я, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае анатомію і фізіялогію дзіцячага арганізма, дзіцячыя хваробы, іх лячэнне і прафілактыку.

[Ад грэч. paides — дзеці і iatreō — лячу.]

педэра́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які займаецца педэрастыяй.

педэра́стыя, ‑і, ж.

Палавая сувязь мужчыны з мужчынам.

[Грэч. paiderastía.]