Verbum

збры́днуць, ‑не; пр. збрыднуў, ‑дла; зак.

Разм. Тое, што і збрыдзець. Палаяўшыся з паўгадзіны каля студні, .. [Аўдоля і Акуля] разышліся: адна пайшла ў адзін канец вуліцы, другая — у другі, бо ім збрыдла лаяцца, і гэта не давала жаданых вынікаў. Колас.

збрыкетава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад збрыкетаваць.

збрыкетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зрабіць брыкеты з чаго‑н. Збрыкетаваць торф.

збрысці́, збрыду, збрыдзеш, збрыдзе; збрыдзём, збрыдзяце; зак.

Разм. Сысці куды‑н., пакінуўшы сваё месца. Цяля збрыло невядома куды.

збрыць, збрыю, збрыеш, збрые; зак., што.

Зрэзаць (брытвай) валасы. Збрыць бараду.